Pasquale Figaro
Amsterdam kent veel bijzondere ondernemingen, Mokums wil daar graag meer aandacht voor vragen. Onderaan staat een overzichtje van
de bedrijven die tot nu toe zijn opgenomen!
AMSTERDAM
Amsterdam is sinds het begin der tijden een echte ondernemersstad. Sterker nog, zonder ondernemers was Amsterdam nooit de stad geworden die
het vandaag is. Ondernemers zijn het fundament waarop de stad is gebouwd. Deze sterke traditie heeft geleid tot een zeer gezond
ondernemersklimaat in de hoofdstad en zorgt ervoor dat Amsterdammers blijven ondernemen en hun succes danken aan onze mooie stad.
Er zijn al vele grote ondernemers uit Amsterdam voortgekomen, denk aan Freddy Heineken, Joop van den Ende en horecaondernemer (waaronder de
Escape) Ton Poppes. Daarnaast heeft Amsterdam tegenwoordig ook een zeer grote aantrekkingskracht op buitenlandse bedrijven die zich hier
vestigen.
Het ondernemerschap is nog steeds zeer populair en zal dat altijd blijven. Ieder jaar startten weer nieuwe eenmanszaken en MKB's
die de strijd aangaan met het zelfstandig ondernemen en daar moeten we trots op zijn! Mokums wil graag alle aspecten van onze fantastische
stad laten zien en begint daarom met de nieuwe rubriek: Amsterdam Ondernemersstad. Hierin leggen we interessant bedrijfjes onder de loep
om te laten zien hoe divers de stad eigenlijk is.
Pasquale Figaro | Barbier | Amsterdam ondernemersstad
Het Begijnhof is een oase van rust, je kunt er op diverse manieren komen, een daarvan is de
Begijnensteeg, op nummer 10 zit een kapper maar dat woord wilde Pasquale, want zo heette de uitbater, niet
horen. "Ik ben een herenhaarverzorger", zei hij altijd.
In 1965 kwam hij naar Nederland, sindsdien zat hij in de Begijnensteeg 10 een zijstraatje van
de Kalverstraat dat op het Begijnhof uitkomt.
Haren zijn de antennes van de ziel
Pasquale Capone, hij was trots op zijn Italiaanse afkomst maar verknocht aan Amsterdam waar hij
16 vierkante meter tot zijn beschikking had om 'Pasqualisten' te ontvangen met thee, koekjes en
zorg.
Veel zorg, met hart, ziel en liefde gegeven.
De kleine baas was altijd spraakzaam zoals een Italiaan betaamt, maar ook een begrip in Amsterdam. Want iedereen
kent Pasquale, zelfs tot over de landsgrenzen.
Zijn domein is een uithangbord van zijn gevoel en leven. Het hangt vol met krantenknipsels en vol trots
toont hij aan een ieder de brief die hij van Tony Blair kreeg toen die nog premier van Engeland was. Pasquale was
sociaal bewogen en maatschappijbewust en -kritisch.
Pasquale schreef in 1997 Nederlandse politici een open brief die hij ook aan een aantal Europese
leiders stuurde. Niemand reageerde, behalve Tony Blair. Hij roemde Pasquale voor zijn inzicht van de
micro-economie die vaak oh zo toepasbaar is op mega-economische processen.
De Volkskrant pikte het verhaal op en maakte foto's en een mooi artikel na een lang interview met
Pasquale, alleen, het werd niet geplaatst. "Daar is geen interesse voor", vond de Volkskrant.
Barbier, geen kapper
Dat is toch hetzelfde! Hoor ik u zeggen. Daar denkt een kapper ook zo over, maar een barbier niet, die
'verzorgt' haar, knippen is doden. Een barbier scheert zijn klanten, knipt hun baard en als het
nodig is verzorgt hij hun hoofdhaar. Dat kan betekenen dat hij het kapt, wast of kamt. Als het moet
knipt hij het. Wat moet dat moet.
Het woord barbier is afgeleid uit het Latijns en betekent baard. 'Il barbiere di Siviglia' , de
barbier van Sevilla, is een Italiaanse opera waar Figaro de barbier is, sindsdien staat de naam
Figaro symbool voor het vak 'barbier'.
Daarmee is Paquale getypeert en snap je waarom hij een van de weinige barbiers van Nederland was. Zijn
vak sterft uit want wie heeft er nog een baard tegenwoordig? En erger, wie neemt er nog de tijd om
zich te laten verzorgen. De thee en de koekjes en het babbeltje waren verplicht, je maakte dan ook wel wat mee
maar helaas, de tijd raasde ook Pasquale voorbij, hij overleed op 29 januari 2013.
2009, 62 jaar in het vak, bijna 47 jaar in Amsterdam
Bij monde van Lodewijk Asscher eerde Amsterdam de kleine grote Italiaanse barbier Pasquale. Pasquale pleitte voor behoud
van het ambacht, de specialist die uitblonk in een vak dat hij met zijn handen uitoefent. Asscher
dronk een goed glas wijn met de denker en zal ongetwijfeld iets hebben opgestoken van de kijk die
'de barbier van Mokum' op de maatschappij had.
Reclame heeft Pasquale nooit nodig gehad. "Mijn reclame zit in mijn stoel".
Saluti Pasquale!
Pasquale is 77 jaar geworden
Kent u ook een bijzonder Amsterdams bedrijf, laat het ons weten!
Deze rubriek heeft geen commerciële doelstelling en is dus niet bedoeld als advertentieruimte.
MAIL DE WEBRING