Mokums

Pro'st

Netwerken is de shit

Van onze vaste verslaggever Stephanie Scholte
Netwerken schijnt er tegenwoordig bij te horen. Al eeuwen natuurlijk maar nu helemaal, wordt mij telkens benadrukt. Met de crisis kan niemand nog genieten van de luxe van werkzekerheid, zelfs niet met een vast contract in de pocket. Vooral freelancers hebben het zwaar, of ze nou 20 jaar werkervaring hebben of niet.

Het zijn moeilijke tijden en werkgevers begeven zich in een XL snoepwinkel van werkzoekenden. Daarom is netwerken nu belangrijker dan ooit. Een groot netwerk kan je potentiële klanten, nieuwe opdrachten en meer zekerheid opleveren. De crux is namelijk dat mond-op-mond reclame niet alleen het best werkt om een product te verkopen, maar ook om jezelf aan werk te helpen en te houden.

Een LinkedIn profiel met slechts 100 contacten stelt in deze tijden weinig meer voor. Om dit aantal op te krikken, moet je jezelf kunnen verkopen. Hiervoor is zelfs een term bedacht, personal branding, wat inhoudt dat je in feite een merk bent en je je 'ik' op de juiste manier in de markt moet positioneren. Als je vooruit wil komen in je carrière is het uiterst noodzakelijk een persoonlijke marketingstrategie te hebben.
Heb je deze nog niet? Dan is het hoog tijd om hier aan te werken.

Dit positioneren en vooruitkomen, doe je vooral door de juiste mensen te kennen en die juiste mensen kun je weer leren kennen door mensen te kennen die je met hen in contact kunnen brengen. Volg je me nog? Voordat deze mensen je echter verder willen helpen, moet je een gunfactor creëren en hen overtuigen van je kwaliteiten. Hiervoor moet je lullen, goed lullen.
En waar doe je dat? Op een netwerkborrel uiteraard!
Daar ontmoet je mensen die je totaal niet kent, maar die wel eventueel op termijn wat voor je kunnen betekenen. Dus op zo'n borrel moet je leuk, spontaan en sociaal zijn en ook wat te vertellen hebben, het liefst boeiende feitjes en veel marktkennis. Persoonlijk houd ik niet zo van dit soort gelegenheden. Ik houd wel van lullen (ik zie mijn omgeving al fanatiek ja knikken), maar niet met opzet en zeker niet met een doel dat ik moet behalen. En al helemaal niet als dat doel inhoudt dat ik op een schaal van 1 tot 10 in leukheid, intelligentie en verkooptalent driemaal een 10 moet hebben gescoord aan het einde van de avond. Daarbij krijg je natuurlijk dat je ook leuk moet blijven lachen en aandachtig moet luisteren naar mensen die je totaal niet kent en/of zichzelf alvast een 10 hebben gegeven op genoemde factoren.
Kortom, netwerkborrels? Niks voor mij!

Je voelt hem waarschijnlijk al aankomen, afgelopen donderdag ben ik toch naar een netwerkborrel geweest en niet zomaar een netwerkborrel, maar eentje voor creatieven. Nou ben ik zelf zuinig creatief, maar ik zou het wel graag willen zijn. Daarnaast waren er een aantal redenen, die mij enthousiast maakten voor deze borrel. Ten eerste zouden er creatievelingen uit alle hoeken van de kunst- en communicatiesector komen en activiteiten plaatsvinden als dichtlezingen en andere kunstzinnige uitingen.

Met cultuur & communicatie als studieachtergrond, leek mij dit wel wat. Uiteindelijk waren er geen gedichten of andere uitingen, maar dat maakte het gelukkig niet minder leuk. Ten tweede had de borrel de aantrekkelijke naam Pro'st en kregen we consumptiemuntjes. Ten derde vond ie plaats in Bar22, een mooie en hippe bar in de Negen Straatjes.
En als laatste werd beloofd dat DJ Mixverstand een lekker plaatje zou draaien, met zo een naam kan het niet mis gaan. Al met al, als er geen zak aan zou zijn, was er op zijn minst gratis wijn (heerlijke sauvignon overigens! En dit is geen advertorial!), een leuke locatie en optie tot het wagen van een dansje. En zo ging ik.

In het begin was de opkomst een beetje ontmoedigend en werd de beloofde activiteit verlaat. Het mingle'en verliep wat stroef, maar ondertussen gleden de alcoholische versnaperingen naar binnen. Net op het moment dat ik dacht: 'nu moet er echt wat gaan gebeuren', werd de activiteit omgeroepen door organisator Bas van Teylingen: speeddaten! Mijn eerste reactie daarop: WTF SPEEDDATEN?! Gadverdarrie. Maar dan gaat de bel en loopt iedereen door elkaar.
Ik zie een andere verloren ziel met dezelfde reactie als ik staan en we lachen wat ongemakkelijk naar elkaar en ik begin dan toch maar een gesprek. Langer lachen naar elkaar maakt het immers ook maar vreemd. Dus ik vraag: 'hoi, ik ben Stephanie en wat doe jij?'. Fantastische zin uiteraard en ik wil al bijna weglopen als hij zegt: 'Ik ben Hans en ik doe voice-overs'. Dus ik denk: 'doet voice-overs? Is dat een beroep dan?' En hij vertelt en ik ben onder de indruk, dan gaat de bel en zoeken we allebei een volgend slachtoffer. Zo gaat dat een aantal rondes door en ik begin het leuk te vinden.

Aan het einde van de avond heb ik maar liefst drie voice-overs, copywriters, social media specialisten, regisseurs en zangers gesproken. Ik ga niet liegen: zoals bij voorbaat aangenomen zat daar ook zeker een enkele uitslover tussen. Dit maakte de avond echter afwisselend en amusant. Zelfgeilheid was hilarisch en leerzaam. Daarbij kan ik nu meepraten over de problemen bij het uitzenden van series waaruit de acteurs zijn overleden, jarenlange royalties voor het spelen van 5 akkoorden in een grote hit, de zware markt van winstbeluste uitgeverijen waarin tekstschrijvers leven en de problematiek rondom onder-water-filmen. Ik heb insights verkregen in werelden waarvan ik niet wist dat ze bestonden, tips opgepikt voor mijn nog te beginnen carrière, geleerd dat niemand uitslovers leuk vindt, gelachen en nieuwe vrienden gemaakt.
Een prachtige avond.

Pro'st vindt elke eerste donderdag van de maand plaats en iedere creatieveling die aan zijn netwerk wil knutselen of een bijdrage kan leveren aan andermans netwerk, is welkom. Ik ben er in ieder geval weer bij volgende keer!

Stephanie Scholte Twitter

Facebook pagina netwerk voor creatieven
BAR22
Wolvenstraat 22

Rho hotel

In 1912 vestigde H. Drijfhout & Zn. zich aan de Nes 11, het ging de juwelier voor de wind want decennia eerder was de familie naar Amsterdam gekomen maar om de paar jaar werd er een groter pand gehuurd om uiteindelijk neer te strijken aan de Nes.


In 1927 trad de familie uit het bedrijf en kwam het in buitenlandse handen, maar er was onder 'Drijfhout' zo'n goede reputatie opgebouwd dat deze als handelsnaam werd gehandhaafd. En...de naam leeft voort want in Amsterdam zit nog altijd een juwelier die de naam Drijfhout in ere houdt, alleen heeft de familie er zelf dus al bijna honderd jaar niets meer mee te maken.

>>> ...meer over dit pand aan de Nes 5...