MokumsNL is altijd op zoek, en nu eens niet naar het meest voor de hand liggende. Ik hoorde onlangs een 'creepy' verhaal dat zich zou hebben
afgespeeld in het Tripppenhuis aan de Kloveniersburgwal. Nu heb ik DAAR wel eens wat over geschreven,
over het
huis dan, maar dat het er zou spoken was mij niet bekend.
En toen was daar Wilma
Na een oproep van mij (zie verderop deze pagina) reageerde Wilma. Zij nam ons op een avond mee, doorgaans ben ik niet zo snel over te halen om op pad te
gaan zonder dat ik weet wat er gebeuren gaat, maar het sloot zo aan bij mijn nieuwsgierigheid dat ik 'ja' zei.
Met zijn drietjes verschenen wij op de afgesproken plek, de eerste verrassing was gelijk daar, een lijkenauto, althans, daar leek het sterk op. Geweldig!
zie ook de video onderaan de pagina
Speciaal voor deze gelegenheid namen Carrie en ik onze razende reporter mee om een verslag te schrijven en eerlijk is eerlijk, tegen Wilma zeiden we gelijk
dat zij bepaalde wat er geschreven werd, dus als het tegen zou vallen kwam dat ook op de site. Daar had Wilma geen enkele moeite mee want die wist natuurlijk
wat er kwam en dat haar gasten keer op keer zeer enthousiast aan het eind van de avond weer naar huis gingen.
Twilight tour - een duistere vlucht door Amsterdam
Onlangs werd Mokums uitgenodigd voor een vreemde spokentour door Amsterdam. Nou kennen wij, als geboren Amsterdammers, de stad natuurlijk wel, maar
ach.. wij zijn niet bang voor een paar spookverhalen en besloten mee te gaan.
Afgesproken op de hoek van café Kobalt, stond er een enorme Amerikaanse Chevrolet half geparkeerd op de stoep. Daar stapte onze tourleidster uit, een
flamboyante dame compleet met zwarte bob en panterjas. Een ware entertainer bleek kort later. Zij vroeg ons plaats te nemen op de achterbank van de wagen,
waarop zij liefdevol toelichtte dat het een Caprice uit 1983 betrof, bovendien haar kindje.
Er pasten maar liefst zeven deelnemers in de auto, twee voor naast de gastvrouw, drie op de achterbank en nog twee toepasselijk in de kofferbak waar ook een
bank stond.
Eenmaal gesettled, trok de wagen met een flinke grom op en we waren weg. De tour begon. Op LCD schermpjes voor ons voltrokken zich super8 beelden van Amsterdam
uit de jaren '30 en door de Chevy galmde orgelmuziek. Gezellig, dachten wij! Tot er piepende deuren klonken en een krakende stem galmde: 'Between the
walls, ghosts are creeping. Houses remember the days gone by. Restless souls haunt the city tonight".
In een mistig Amsterdam met opdoemende schemering, kroop onze gastvrouw in de huid van geesten en vertolkte hun wrok en angsten met zang en duistere
stemmen. Wij bevonden ons te midden van een theater show waarin oude en nieuwe spookverhalen weer tot leven kwamen. Verhalen die jarenlang van mond tot mond
zijn overgegaan. De wagen scheurde over grachten en door krappe steegjes waar mystieke gebeurtenissen uit het oude Amsterdam naar boven kwamen.
Halverwege de rit werden we verzocht uit te stappen om dieper in een van de meest recente spookverhalen te duiken. Onder het genot van een versnapering werd
ons het verhaal van het spook in café Oosterling duidelijk.
Weer ingestapt in de slee, doken we verder de donkere nacht in. Op zoek naar een vermoorde zuster op de Zeedijk, een ketting aan een gevel, bloedsporen op
een grachtenpand en dansende geesten op de Nieuwmarkt. Ook kregen we op de valreep nog een goede les mee van een ronddolende schooier: "I am a party animal
and I died as a party animal. Live is for living, I'll sleep when I'm dead".
Met Wilma ontdekten wij de donkere kanten van onze eigen stad, de zijden die het daglicht niet kunnen verdragen. Bloeddorst en kippenvel: het schimmige
verleden van Mokum kwam tot leven.
Wilma ondergaat een ware gedaanteverwisseling als ze in de rol van Tessa Hoss kruipt, zij is de mysterieuze dame die ons welkom heette en rondleidde langs
Amsterdams donkerste huizen en meest behekste plekken, waarbij verborgen verhalen, lugubere raadsels en sinistere geheimen blootgelegd werden.
En geen verzinsels, lieve mensen, alles is gebaseerd op historische feiten en oude Amsterdamse volksverhalen. Tessa is van deze wereld, ze 'speelt' een
medium maar ze is zo overtuigend dat wij gaandeweg de trip helemaal op gingen in haar geweldige manier van vertellen en zingen. Want Tessa is
een artiest, je waant je tijdens een trip weg naar een ver verleden.
In haar riante auto heeft zij dus plaats voor zeven 'slachtoffers', maar geen nood, het is lachen gieren brullen tijdens deze spooktocht. Een korte greep uit
de verhalen.
De Oude Kerk op de Wallen
Tessa vertelt het verhaal van 'Bammetje', de welgestelde katholieke dame Jacoba Bam die weeskinderen 'behekste' in 1566. Ze liet de kinderen als katten
tegen de muur van de Oude Kerk op klimmen. Met hun bebloede knuistjes deden ze de klokken van de Oude Kerk luiden en men wees Bammetje als schuldige
aan.
Spooksteeg
We gingen verder naar de spooksteeg aan de Zeedijk met een verhaal over drukkerij de Volharding. Nog elke dag hoort men de krakende deur open en dicht gaan.
Schreierstoren
Hier hangen onzichtbare horecagasten rond, de legendes doen al jaren de ronde. Volgens de overlevering zouden geliefden vroeger afscheid hebben genomen van
hun zeevarende mannen en zonen. Vele tranen moeten er zijn vergoten en in de dikke torenwand kan men de steen ontdekken uit 1569 met daarop een huilende
vrouw.
Casablanca
Op de Zeedijk bevindt zich theater restaurant Casablanca, hier gebeurden in vroeger tijden dingen die op z'n minst als merkwaardig en onheilspellend werden
ervaren. Als er op een dag daadwerkelijk 'een vrouw in bloemetjes jurk' opduikt is de paniek alom. Het spookt hier.
Mooie Helena
We gaan terug naar het jaar 1753, de Zeedijk wordt opgeschrikt door een ijselijk gekerm en gejammer. Onophoudelijk, drie weken aan een stuk. De schout ging
op onderzoek uit, maar vond niets. Het kon niet anders dan het spook 'Mooie Helena' zijn, die twintig jaar ervoor op haar sterfbed was verdoemd door haar
echtgenoot.
Als je goed luistert kun je haar gekrijs nog horen.
Trippenhuis, het gespiegelde huis
Aan de Kloveniersburgwal zien we vervolgens het Trippenhuis dat uit 1662 stamt. Het hardnekkige gerucht gaat dat de treden zuchten onder de voeten van
wijlen de gebroeders Trip, de oud wapenhadelaren die nog altijd in het huis ronddwalen.
Cul de Sac
Hartje Wallen, de Oudezijds Achterburgwal, we hoeven niet ver terug in de tijd. Het is 1971 als het pandje in deze steeg gekocht wordt en het verhaal ontdekt wordt
van de nonnen uit het naburige klooster die, als ze wat misdaan hadden, hier voor straf moesten spinnen. De nonnen verschijnen nog regelmatig, zoals u duidelijk zal
worden tijdens de rit.
Het huis met de bloedvlekken
De Amstel is het decor, een vierkant huis het onderwerp. Een burgemeester van Amsterdam die gek werd en eeuwen geleden zijn naam met zijn eigen bloed op een van de
buitenmuren schreef. Je kunt nog altijd zijn naam zien staan want het bloed is geoxideerd en daardoor voor eeuwig onuitwisbaar.
Nieuwmarkt, multigriezel
Hier doen verschillende 'creepy' stories de ronde, we passeren niet voor niets de Bloedstraat, waar de Hertog van Alva ooit zijn Bloedraad hield.
Café Oosterling
Hier zakten we af voor een borreltje. Maar dit café werd niet voor niets door Tessa uitgekozen, hier gebeurde niet al te lang geleden iets heel vreemds. Maar
daarover zal Wilma, alias Tessa, u alles vertellen. Je zit drie meter van de plek des verbazens.
Ook op spooktour?
Mokums wordt vaak uitgenodigd voor boekpresentaties, premiéres en stadtours, zelden gaan we daar op in en ook als ik een restaurant of bar bespreek, betaal
ik netjes de rekening. In dit geval betaalde ik de borrel in het café want ik wil objectief een stukje kunnen schrijven. Voor de zekerheid namen we
Stephanie mee voor een verslag en de eindredactie.
Hieronder de gegevens van Wilma als je ook op 'locatie' wilt gaan kijken en geloof mij, Amsterdam zal nooit meer hetzelfde voor je zijn.
Er zijn vast wel meer 'spookverhalen'. Er is eerder onderzoek naar gedaan, maar ik kan niet echt een mooi overzicht vinden dus dan moet ik dan maar zelf
maken. Ik heb jullie hulp daarbij nodig!
Kloveniersburgwal
Bij de brug over de Kloveniersburgwal is ooit (een paar honderd jaar geleden) een vrouw verdronken omdat een schipper op een boot haar steeds met
z'n vaarboom sloeg en onder water hield, zo vertelt Klaas. Met een heleboel mensen er omheen. Vaag staat me bij dat er werd gedacht dat het een heks was,
maar het fijne van het verhaal kan ik me niet herinneren. In ieder geval ook wel spooky.
Amstelveld
Ook hier kreeg ik een aanwijzing, maar geen volledig verhaal. Wie weet er meer over te vertellen?
Bullebak
In de Marnixstraat heb je twee bruggen die veel met elkaar te maken lijken te hebben. Lijken, want ze liggen een kilometer uit elkaar, de een heet 'Bullebak',
de ander 'Bullebaksluis'. Maar bij een van de twee zou al jarenlang een heus watermonster wonen.
Panorama foto's van de stad Amsterdam.
Geregeld maak ik foto's met een telelens of 3d camera. Ook panorama foto's vind ik prachtig, ze geven vaak een ietwat vertekend beeld maar toch krijg je een
mooie indruk van bijvoorbeeld de Dam, Brouwersgracht of het IJ.
Als je ook foto's hebt met een wijd gezicht van mooie plekjes in Amsterdam dan plaats ik die graag!