De gekkenvleugel
Paul mailde mij met een suggestie voor de woordjeslijst 'Plat Amsterdams', het is meer een uitdrukkking
en die neem ik niet op omdat ik er dan een dagtaak aan krijg, er zijn immers zoveel gezegdes over Mokum. Maar in dit geval maakye ik graag een uitzondering.
Paviljoen drie
Vroeger zeiden ze als iemand niet helemaal lekker bij zijn hoofd was "ga jij maar naar paviljoen drie", iedereen wist wat daarmee bedoeld werd, ga maar
naar het gekkenhuis. Maar waaraan 'paviljoen 3' ontleend is heb ik eigenlijk nooit geweten totdat ik een leuke anekdote van Rob Willemsen tegenkwam die ik
je niet wil onthouden.
Paviljoen drie was een vleugel van het WG. Aan de Kloveniersburgwal/ Nieuwe Doelenstraat zat het BG, het Binnengasthuis, aan de Overtoom het WG, het
Wilhelmina Gasthuis. Beide ziekenhuizen bestaan niet meer, maar veel van de gebouwen staan er nog. Best leuk om daar eens een kijkje te nemen. In 'Paviljoen
Drie' zaten mensen met een psychische stoornis.
Rob Willemsen:
Mijn herinnering aan het Wilhelmina Gasthuis is niet een opname, maar het jaarlijks zingen voor de patiënten op Tweede Kerstdag. Dat deden wij als
Padvinders Vereniging de Wartburg.
De eerste keer dat ik meedeed moet eind jaren 50 geweest zijn en ik heb dit gedaan tot midden jaren 60. We gingen van zaal naar zaal. Hierbij twee
bijzondere herinneringen. Paviljoen 3, dat was altijd spannend, we werden geteld bij het binnenkomen en ook weer bij het verlaten. Wij zongen er in de
hal, daar zaten weliswaar de minst zware patiënten, maar toch, je was in het 'gekkenpaviljoen' zoals dat toen genoemd werd. En heel bijzonder was
het zingen in de grote keuken, niet alleen omdat het zo mooi galmde, maar ook omdat hier het zingen eindigde met een heerlijke maaltijd, zodat je ieder
jaar weer voldaan naar huis ging, in meerdere opzichten!
Er is een leuke website over het voormalige WG, daar staan meer anekdotes en herinneringen.
KLIK HIER.
Wilhelmina Gasthuis
Het Wilhelmina Gasthuis (WG) is een voormalig ziekenhuis dat in 1893 werd geopend. In de loop der tijd kwamen er steeds meer paviljoens bij. In 1983 sloot het WG
definitief en werden veel gebouwen gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Toch zijn er nog een aantal gebouwen bewaard gebleven. Er wordt gewoond en
er is veel bedrijvigheid en horeca op het WG-terrein.
Meer info over het werk- en wooncomplex vindt je
HIER.
Streetart in de Lepelstraat
Op zich miets bijzonders, helaas, dit komt vaker voor, je zal het maar wezen. Maar waar mijn interesse naar uit ging is waar in vredesnaam het Lepelplein
was? Het moest vlakbij de Weesperstraat zijn, ik kende het dus niet. Op naar de 'Lepelbuurt'.
Als je vanaf het Mr. Visserplein de Weesperstraat in gaat heb je aan je rechterhand, net over de brug over de Nieuwe Prinsengracht, een onderdoorgang. Het is
geen plek waar je doorheen gaat als je er niets te zoeken hebt, je komt uit op een speelplaats, het Lepelpleintje. In het verlengde ligt de Lepelstraat
en ook de Korte Lepelstraat bevindt zich hier.
>>> ...meer over het Lepelpleintje...