Mokums

Klacht Ymere

Wonen in Amsterdam! Leuk, zou je denken. Maar 1 op de 3 Amsterdammers is niet blij met zijn woonsituatie, ik schrok van dat cijfer. Dat betekent dat op iedere trap iemand woont die daar liever vandaag nog dan morgen weg wil. Hoe kan dat? Met name te klein wonen of burenoverlast zijn grote ergernissen.

Maar het onderhoud aan een woning is ook velen een doorn in het oog. De Socialistische Partij heeft een formulier waarmee u uw ongenoegen over Ymere kunt uiten. Ymere is een 'grootverhuurder' in Amsterdam maar met name de doortastendheid van deze woningbouwvereniging met drie bestuurders die samen 1 miljoen Euro aan salaris opstrijken is dramatisch pover.

SP

De socialistische Prtij schrijft op haar website onder andere:
Woningcorporaties lijken de laatste jaren alleen nog maar uit op het maken van grote winsten. De grootste woningcorporatie in Amsterdam is Ymere met iets minder dan 45.000 woningen. In meerdere buurten is gebleken dat Ymere niet of nauwelijks luistert naar bewoners als het gaat om sloop of renovatieplannen. Bij nader onderzoek bleek dat door Ymere noodzakelijk geachte sloop dit niet of nauwelijks op feiten gebaseerd was. Omdat Ymere toch haar plannen vaak doorzet tegen de wil van bewoners in wilde de SP graag weten of dit incidenten zijn of dat meer Amsterdammers problemen hebben met Ymere. Hiervoor is een vragenlijst ontwikkeld die u HIER kunt invullen.

Ymere zelf

Natuurlijk, Ymere biedt ook mogelijkheden om te klagen maar zelf geven zij al aan dat als je niet tevreden bent over de afwikkeling je je tot een geschillencomissie kunt wenden, alleen is die commissie ook van Ymere. Door de aanhoudende stroom aan klachten lijkt de organisatie binnen Ymere totaal verlamd te raken.
Wij ervaarden dat medewerkers zeer snel op hun teentjes zijn getrapt en dat afspraken niet worden nagekomen. Tot overmaat van ramp liegen medewerkers ook nog eens en schuiven ze de problemen af op collega's.

Voorbeeld

Een huurder kreeg een woning die haar aanvankelijk wel aansprak, maar al gauw bleek de vloer zo rot dat je er doorheen zakte en uit een stuk plafond viel plijsterwerk. De keuken viel uit elkaar en in de wastafel zat een flinke barst. Ondanks de forse huur was Ymere niet genegen ook maar iets te doen. Nu, enkele jaren later, wil de huurder woningruil doen maar Ymere doet moeilijk.

De huurster zat min of meer onhoog en accepteerde de woning, echter, na een dag bleek dat er toch wel erg veel mis was, zo kon deze niet betrokken worden. Ymere kwam kijken maar stelde dat de woning geaccepteerd was zoals die was, men was niet van plan er ook maar iets aan te doen. Zelfs het door de vloer zakken was geen aanleiding om actie te ondernemen.
De huurster liet vervolgens zelf meerdere reparaties uitvoeren, de rekening liep flink op maar de woning was wel fraai geworden. Zuur was het wel een beetje toen bleek dat de buren allemaal veel minder betalen en dat bij een soortgelijke woning een paar huizen verderop er wel een verbouwing had plaats gevonden, toen heette Ymere nog 'Woningbedrijf Amsterdam', daarna ging het dus flink mis.

Nu dat de kinderen van de huurster het huis uit zijn wil zij graag ruilen, alleen, wat wordt de huur? En krijgt de huurster nog compensatie voor de investering die zij gedaan heeft? Misschien denkt Ymere; ach, die vrouw gaat er toch wel uit, dan tillen we de huur lekker op. De puntentelling is flink, mede door de opknapbeurt die de huurster heeft uit laten voeren.
Na twee maanden zegt Ymere nog altijd niet te weten wat de nieuwe huur gaat worden, "zeg maar dat de nieuwe huurder flink moet verdienen", was letterlijk de boodschap. Tja, daar kan en mens weinig mee.

Klagen had geen zin, "wat wilt u dat ik doe, het heeft een maand bij een andere collega gelegen, daar kan ik toch niets aan doen". En de dame in kwestie vond het gesprek zelfs onaangenaam worden terwijl er geen verkeerd wordt gevallen is. Er werd alleen gevraagd of het niet wat sneller kon dan weer een week doorschuiven naar een collega die nu net een weekje op vakantie is.

Ymere heeft het niet zo op huurders, nou, wij niet zo op bestuurders die tonnen opstrijken voor wanbeleid.

Voor onderstaande drie-kamerwoning wordt bijna 700 Euro per maand betaalt, de huurster heeft 14.000 Euro geïnvesteerd.

De dingen des levens

Aan de gevel van de Blokker hingen een aantal beelden. Het leek iets voor te stellen maar wat? Dat staat dan weer nergens vermeld, en een sopje mochten de beelden ook wel eens hebben.

Toch was ik voldoende gefascineerd om er foto's van te maken en thuis uit te zoeken met wat en wie ik hier van doen had. Dat was niet moeilijk, het bleek om een tas-Amsterdammer te gaan met een wel heel exotische naam: Joseph Mendes da Costa.

>>> DA COSTA