De Turkse kleermaker
Gümüs - HET ANDERE VERHAAL
(
deel 1 staat hier)
Wat is een verhaal zonder feitelijke onderbouwing? Dat hoef je je niet af te vragen. Het is een roddel, een canard, een fictie, een farce.
Ik wilde eens zien of ik, door slechts één kant van een dossier te belichten, herinneringen boven kon halen die gestoeld zijn op wat we mochten
horen. Ja, 'mochten'. Want ook het verhaal rond kleermaker Gümüs heeft een keerzijde, zoals iedere medaille.
Het is waar dat het gezin Gümüs Nederland moest verlaten. Hij had een bedrijfje en vertrok. Gümüs kwam ooit naar Nederland omdat hij een beter
leven zocht. Niet zoals zoveel Turken, maakte hij er in zijn eigen vaderland wat van, nee, hij verkoos Frankrijk om er een bestaan op te bouwen.
Pas toen hij hoorde van de nog betere omstandigheden in Nederland vestigde hij zich in onze hoofdstad. Daar werkte hij niet altijd legaal, ik kan niet op
de details ingaan en zeker mijn bron niet noemen, maar Gümüs was verre van de knuffelturk zoals hij in de pers werd neergezet.
De PVDA zat met hem in de maag. De partij leidde het kabinet en leverde de bewindsvrouw die Gümüs het slechte nieuws moest vertellen. Geheel tegen de
publieke verwachting in liet Gümüs zich naar de slachtbank leiden en vertrok, de steun van Van Thijn en Patijn ten spijt. Toch prominente PVDA'ers! In
de pers was het vrij snel stil. Vanuit Turkije hield Gümüs zich gedeisd. Was er dan toch vuur? Want tja, daar waar rook is, is toch altijd vuur?
Flarden van de daadwerkelijke redenen van vertrek kwamen pas vele jaren later naar boven drijven toen Gümüs en zijn vrouw in 2004 door de
vreemdelingenpolitie in Amsterdam werden opgepakt.
Hun kinderen hadden allang hun eigen weg gevonden, pa en ma werkten illegaal in Amsterdam. Ze werden opnieuw uitgewezen. Het geld dat ze her en der
hadden gekregen was verdwenen, men zegt aan criminele activiteiten, maar daarvoor heb ik slechts één bron en één bron is geen bron.
Wat ik uit meerdere bronnen kon halen is dat Gümüs geld heeft gekregen van Tarkan, een bekende zanger. Ook een rijke Nederlandse miljonair
doneerde een ton en de gemeente Amsterdam hielp hem met een busje en naaimachines. Dit alles had tot doel om Gümüs en zijn gezin te helpen
en om iets voor zijn geboortestad in Turkije te doen, zoals hij graag wilde.
De naaimachines werden door Gümüs verkocht en van al het geld is nooit één cent bij iemand anders dan het gezin Gümüs
terechtgekomen.
Gümüs heeft minstens drie kansen gehad om buiten Nederland een goed bestaan op te bouwen, kansen die jij en ik niet krijgen. Hij kon er geen
wending mee aan zijn leven geven, alles ging mis. Uiteindelijk werkt hij nu, volgens mijn informatie, als kleermaker in Turkije. Wat hij bijna dertig
jaar geleden als onmogelijk achtte kan nu dus wel.
Ik heb er bewust voor gekozen eerst het algemeen bekende verhaal te plaatsen en daarna de nuance. Of de waarheid in het midden ligt maakt mij niet
uit. Ik wilde aantonen dat ons soms een verhaal op de mouw wordt gespeld waarin we decennia lang geloven. Simpelweg omdat we niet beter weten. In
feite worden we 'een beetje dom' gehouden.
Alles overziend en de reactie destijds van het gezin Gümüs meenemend in mijn gedachten, met de kennis van delen van het dossier, ben ik van
mening dat zij tweemaal terecht zijn uitgewezen.
Ik hoop niet dat u het mij kwalijk neemt dat ik een testje met u heb gedaan. Ik verwijt het opeenvolgende na-oorlogse regeringen dat zij vaak alleen
hun eigen belang in het oog hebben gehad, met als resultaat een verdeelde bevolking, een mislukte multi-culturele samenleving en een reeds zeven jaar
durende crisis.
Dit stuk is ons toegespeeld en hebben wij deels kunnen checken op waarheid, daar waar wij dat niet konden of mochten hebben wij het verhaal ingekort.
Dikke mik
In mijn eerste beleving staat 'mik' voor niks, want de uitdrukking betekende voor mij dat het wel goed zat 'dikke mik' was zoiets als, 'het is prima, kan
niet beter'. En dan doelde je vaak meestal een vriendschap of zaak die goed verliep.
Maar daarmee is nog niet verklaard waar 'mik' voor staat. Een reactie was handig en
lekker kort door de bocht: "dikke mik is een snackbar in Amsterdam Osdorp, de eigenaar is dik en heet Mik", ja, zo lust ik er nog wel een paar, dat was
mij wat al te makkelijk, dus verder zoeken.
>>> ...meer over de uitdrukking 'dikke mik'...