Mokums

Operatie verhuiswagen

Ik was zeventien toen ik besloot dat het wel mooi was geweest, thuis wonen. Dus kraakte ik een verdieping hoger dan waar ik tot dan toe met mijn moeder woonde een optrekje en ging met wat vrienden aan de slag om er een paleisje van te maken.
Dat lukte, vond ik zelf, maar vraag niet hoe we zover kwamen.

Lek, asbest en tocht

Het huis was 300 jaar oud, de huisbaas niet veel jonger dus totaal niet geïntersseerd in het wegwerken van achterstallig onderhoud, "jij wilt er wonen dus jij zorgt maar voor het huis". Zo ging dat toen, en ach, ik vond het eigenlijk wel best. De rotte balken stopte ik vol met oude kranten, smeerde het af met plamuur en een pot bruine verf uit de Hema deed de rest, het zag er picobello uit.
Asbest verwijderd ik zelf wel even, wist ik veel.
In de keuken zat een ligbad, ik was niet anders gewend. Één verdieping lager had ik 15 jaar lang gedoucht in de keuken, het toilet zat in een andere hoek. Ik snap eigenlijk nog steeds niet hoe we er ook nog een ijskast, gasfornuis en eettafel in hadden staan want het huis was met recht een poppenhuis.

Niet veel ruimer had ik het dus toen ik naar boven verhuisde, maar goed, ik had het wel voor mij alleen en wat was ik nou? Een schoolgaande puber met een redelijk betaalde zaterdagbaan en zoals ik elders al eens vertelde wastte ik tegen grof geld de luxe auto's van bewoners uit de Utrechtsestraatbuurt. Enfin, ik knapte de woning dus op en belde vervolgens de huisbaas. "Ik zit in een van je woningen en wil graag huur gaan betalen", zo belde ik de heer Albers op want zowel zijn naam als voorkomen zal ik nooit meer vergeten.
Hij kon er wel om lachen en zei dat hij langs zou komen, vervolgens sprak ik met hem af dat zolang als ik er zou wonen ik 200 gulden per maand zou betalen en niet zou zeuren over achterstallig onderhoud. Twee mannen gelukkig, want ik voelde me wel het mannetje toen ik 's maandags naar school ging, ik woonde gewoon op mezelf.
De woonvergunning was toen een formaliteit.

Maar deze stadsnomade kreeg prompt ook nog eens een woning aangeboden van de gemeente, een prachtige nieuwbouwflat bij de Oudeschans, ik snapte er niets van maar ik sloeg aan het calculeren. Enerzijds wat mijn voordelen waren en anderzijds wat dit geintje me ging kosten. En wat deed ik met die andere woning?
Een oplossing was snel gevonden, ik besloot mijn mooie opgeknapte woning te verhuren en de nieuwbouwflat te betrekken, vrij utizicht over het water en alles splinternieuw, met CV erin! En nog een voordeel, moeders verdween uit het zicht. De onbedwingbare behoefte van alle moeders om hun kroost in de gaten te houden snap ik nu wel maar destijds ging me dat soms toch echt wel iets te ver. Met huisraad en kat vertrok ik dus richting de Oude Schans.

Verhuisperikelen

En dan breekt de dag aan dat je twee huizen hebt, de een 's morgens met je spulletjes, de ander leeg maar 's avonds voorzien van dezelfde inboedel als die je een paar uur daarvoor in dozen had zien staan. Voor weemoed was op dat moment geen tijd want de handel moest naar beneden. Een deel bleef achter, maar ja, er kwam wel een nieuwe huurder, die ging een groot deel van mijn nieuwe en oude huur betalen dus had ik bijtijds een oplossing gevonden. Een Engelsman leek de woning helemaal perfect te vinden, iedereen happy. Nu de rommel er nog uit.

Ik verhuisde met wat vrienden, de nieuwe woning had ik al ingericht met grotendeels nieuwe spullen, al mijn gespaarde geld ging eraan op maar ik had dan ook wel een prachtige woning met mooie nieuwe spullen erin. Uiteraard was mijn eerste nieuwe bankstel een 'bruine dikke rib' zoals bijna iedereen koopt als hij op zichzelf gaat wonen.
De oude troep moest echter nog wel weg, ik huurde een bakfiets en samen met mijn goede makker Gerrit (die ik nog steeds zie overigens) flikkerden we alle huisraad die ik niet meer nodig had het raam uit. Een oud bankstel, een wandmeubel en alle potten en pannen die ik niet mee wilde nemen gingen van twee hoog de straat op. Een grote chaos was natuurlijk het resultaat en een busje van de politie het toetje, vier dienders sprongen eruit want hier was wat aan de hand. Na wat uitleg en de belofte alles op te zullen ruimen kreeg ik groen licht hoewel ik dat niet meer echt nodig had want alles lag al uigestald op straat.
Vier ritjes met de bakfiets naar de vuilstort en de straat zag er weer als nieuw uit.

Maar zo verhuis je normaal gesproken natuurlijk niet. Ook aan mijn eerste en tweede huisje zat een haak, een papegaai wordt die ook wel genoemd. Een lier en een flink touw klaren vervolgens de klus. Het mooie van deze manier van verhuizen is dat dit op deze manier alleen in Nederland gebeurt, ons landje is dichtbevolkt waardoor de huizen vaak ook kleiner zijn, de nauwe straatjes, zeker in de binnensteden, doen de rest.
Als je in het buitenland door een kleine dorpskern loopt zul je nooit verhuishaken aantreffen, toch zo'n typisch Nederlands fenomeen dus. En je moet ze ook eens raar zien staan kijken, de toeristen die live getuige zijn van een verhuizing van drie hoog.


Zelf verhuizen
Ik deed dus alles zelf, maar er is ook een tussenweg. Zo hielp ik eens een familielid die het niet zo breed had met verhuizen maar ik had zelf geen zin om me en breuk te tillen dus huurde ik een bedrijfje in. Ze kwamen met een busje, ik had de keus om zelf in te laden of om gebruik te maken van twee sterke medewerkers van deze 'moving company' zoals ze zichzelf noemden.
Aan het eind van de dag was ik voor 160 Euro klaar, ik hoefde zelf niets te doen. Oké, onderweg sneuvelde er wel wat, vooraf was al gemeld dat ik daar zelf te allen tijde voor aansprakelijk was, je neemt dus een risico maar goedkoop is het wel en je rug is er blij mee.

Officieel erkende verhuizers
Wil je helemaal niets zelf hoeven doen dan zijn er mogelijkheden te over, het kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Ik kan geen advies geven want zelf heb ik altijd met kunst- en vliegwerk verhuisd. Maar hier zijn enkele bedrijven die in Amsterdam gevestigd zijn en jou alle zorg uit handen nemen als je van A naar B wilt verhuizen.

Fa. P.M. de Wit & Zonen
Nieuwe Hemweg 4-G
020 6821009

Angel verhuizingen
Keizersgracht 452
020 4227117

Citymovers
Zeeburgerpad 136
020 6650326

Hebo Verhuizingen B.V.
Tijnmuiden 26
020 6963777

Buch Verhuizingen B.V.
Tijnmuiden 26
020 6963777

Wiggelaar Verhuizingen
Archangelkade 25
020-4205000

G. Hulshoff & Zoon
T.T. Vasumweg 31
020-4939393

Eikelhof/Apollo Verhuizingen
Scharenburg 8
020-4113424

Duiker Vervoer B.V.
Westhavenweg 93
020-6113041

Er is ook een Student Verhuis Service SVS, je ziet in één oogopslag wat het je gaat kosten.

Videootje
Onderstaande video startte helaas iets te laat maar toch leuk om te zien hoe er verhuisd wordt in Amsterdam.

Selfstorage

Kijk voor een goed alternatief voor 'te klein' wonen op DEZE PAGINA.

Opslagruimte

Op veel websites kunt u zelf uitrekenen wat u aan opslagruimte nodig heeft, daar toont men vaak gelijk een prijs bij. Ik kan geen advies geven want bedrijven in deze sector zijn doorgaans betrouwbaar. Besef wel dat u uw spullen uit handen geeft. CityBox had enkele jaren geleden een fikse brand waardoor een complete vestiging afbrandde. Veel mensen hadden hier hun kostbare spulletjes opgeslagen omdat ze thuis bang waren voor brand of diefstal.

U kunt wel een verzekering afsluiten maar daarmee heeft u uiteraard nog niet uw mooie kostbare spulletjes terug en al helemaal niet uw fotoboeken, juwelen of andere herinneringsvolle voorwerpen.

>>> Lees hier meer over selfstorage