Mokums

Hartjesdagen Zeedijk

Toen ik jong was, (daar gaat ie weer) was de Zeedijk een gribus, daar kwam je niet als je er niets te zoeken had en als je er toch kwam pastte je op je tellen. Chinezen en Surinamers lagen elkaar niet zo lekker dus als opvallende blanke Nederlander bleef je veilig in je eigen buurtje.

Buurtvrees

Nu had ik een Antiliaan als buurjongen, Ernst was een vriendje, net als Freddy, Ferry en Ger. Maar op Rusland en de Oudezijs Achterburgwal had ik chinese vriendjes. In de Zandstraat woonde 'Meijer', anders dan zo kende ik hem niet. En ook hij was een vriend, minder dan de anderen maar toch, ik ging wel eens met hem om. Meijer was, de naam verraad het al, een Joodse jongen. Groot en sterk, altijd leuk om in je kennissenkring te hebben.

Als ik er op terugkijk verbaasd het me dat die drie bloedgroepen elkaar nooit ontmoet hebben. Of ik ging met de een om, of met de ander, maar nooit met allemaal tegelijk. Ik was toen al een soort van stadsnomade, ik ging naar alle uithoeken en windstreken om me daar te vermaken.

De Nieuwmarktbuurt
Als Waterloopleiner wist ik wat er in mijn eigen buurt omging, van de Nieuwmarkt wist ik dat amper maar altijd heeft die buurt me getrokken. Er heerst een soort van vrijgevochtenheid, ik weet niet wat dat is. Kan ook te maken hebben met het grote plein, ik ben gek op pleinen.
Mijn uitjes hielden op bij de speeltuin op de Zeedijk waar nu de Chinese tempel staat. De 'Fo Guang Shan He Hua Temple' is de grootste Chinese tempel in Europa van alle tempels die dezelfde paleisstijl hebben.

Verder dan dit plekje kwam je dus simpelweg niet, ja, met kerst, dan wel. Dan overwon je je angst en ging je illegaal vuurwerk kopen bij de groentenman aan de kop van de Zeedijk die voor de gelegenheid zijn zuurkoolton een andere bestemming had gegeven.

De kermis op de Nieuwmarkt was ook zo'n hoogtepunt, op tijd weg als er weer eens een vechtpartij uitbrak maar voor de rest was het erg leuk. Hoe anders is het anno nu.

De Zeedijk, one of the places to be
Op de Zeedijk zitten enorm veel leuke tentjes waar je wat kunt eten en drinken. Wie komt er niet zou ik haast willen zeggen. De junks hebben plaats gemaakt voor yuppen. En eens per jaar barst het echt goed los als het weer 'Hartjesdagen' is.

Hartjesdagen

In het derde weekend van augustus wordt jaarlijks een eeuwenoude traditie herbeleeft. De overlevering heeft verschillende versies van dit feest maar ik houd mij aan de meest realistische. Die is er namelijk een die een combinatie vormt van de twee meest gehoorde oorsprongen.

In Haarlem mocht er enkele dagen per jaar op herten worden geschoten, de populatie van deze beesten kan namelijk inmense vormen aannemen dus werd de wildstand op peil gehouden. Die beesten werden dan op straat geroosterd en opgegeten. Omdat het niet mocht uitmaken of je arm of rijk was verkleedde men zich, vaak trok met iets aan van degene die naast je zat aan tafel. Die tafels stonden in lange rijen in de straten.

Omdat mannen en vrouwen naast elkaar zaten liepen de mannen in een jurk en trokken de vrouwen de broek van de mannen aan. Als het eten op was werd alles wat over was in het vuur gegooid zodat er een lekker groot straatvuur ontstond.
Dit feest sloeg over naar de Jordaan. Vanaf Haarlem werden er namelijk ook afgeschoten herten aangevoerd, via de Haarlemmerweg en de Haarlemmerpoort. De Duitsers verboden tijdens de oorlog de 'hertjesdagen' die door de jaren heen verbasterd waren tot hartjesdagen.

Nieuw leven in de brouwerij: de Zeedijk bloeit op
In 1997 werd de traditie in ere hersteld, zij het dat er van afgeschoten wild en een straatvuur geen sprake meer was. Wat wel bleef was het samen eten en de verkleedpartijen. De dames houden zich nu afzijdig, het zijn de mannen die vrouwenkleding aantrekken. Aan het eind van de dag wordt de 'best als vrouw verklede man' gekozen.

Het hoogtepunt van het feest ligt op zaterdag. Vrijdags is er feest in de kroegen maar de dag erna wordt er van alles georganiseerd, van een koor en dans tot aan het flaneren over de Zeedijk waarbij de mooiste 'mannen als vrouwen' zich aan het publiek presenteren. 's Avonds is de prijsuitreiking en gaat het feest weer verder.
Er zijn kleine podia met muziekoptredens. De kroegen doen de rest. Op zondag is er de buurtbrunch waarbij iedereen kan aanschuiven maar in feite is dit natuurlijk voornamelijk een buurtaangelegenheid.

Gay gehalte is hoog

De buurt, de kroegen en het verkleden, het hoort een beetje bij 'alles mag en kan en moet dan ook maar gebeuren'. Als je naar de Hartjesdagen gaat moet je je niet gaan storen aan anderen. Het is een supergezellig feest en dat kan alleen zo blijven als iedereen een beetje ruimdenkend is.

Hieronder een foto van Martin Alberts (copyright!) die hij in 2012 nam tijdens de hartjesdagen.

Burgemeesters van Mokum

De burgemeester van Amsterdam draagt net als iedere andere burgemeester in Nederland een ambtsketen, een ketting met een penning eraaan die staat voor het ambt wat de drager van de ketting bekleed, in dit geval dus dat van eerste burger van een stad.

De burgemeester is verplicht de ambtsketen te dragen tijdens vergaderingen van de gemeenteraad en bij officiële gelegenheden. De keten staat voor de authoriteit en het 'staan boven de partijen'.

>>> ...de burgemeesters van Amsterdam door de jaren heen...

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in