Mokums

Hippies - Make love not war

Het magisch centrum van de wereld voor iedereen die jong was en wilde doen en laten wat hij zelf wil. Dat was Amsterdam gedurende de zestiger jaren en de Dam was daar de grootste exponent van.

Langharig werkschuw tuig
Ik heb die tijd niet erg actief meegemaakt, veel te jong. De seksuele revolutie ging gepaard met nieuwe stromingen in de muziek en kledingindustrie. The Beatles brachten in 1967 hun album Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band uit, The Cream het wonderschone Disraeli Gears, Pink Floyd kwam met het psychedelische Arnold Lane en Frank Zappa deed ook een behoorlijke duit in het zakje.
Hoe langer je haar hoe beter, volgens mijn opa was de shampoo en zeep toen op de bon want 'ze' waren te vies, vet en sluik om aan te pakken.

Engagement met de politiek was er wel maar de protesten waren redelijk vreedzaam. De koude oorlog en de oorlog in Vietnam waren bijna wekelijks wel ergens in de wereld het onderwerp om een ander geluid te laten horen.
Spijkerbroeken, flodderige broeken met wijde pijpen, fleurige Indiase jurkjes en blouses met bloemenprints typeerden de blowende hippies, dikwijls behangen met lange sjaals, opzichtige kettingen en kleurige haarbanden.

Woodstock
In het weekend van 16 augustus 1969 vond in de staat New York een mega muziekfestival plaats waar 400.000 mensen op afkwamen terwijl er op maximaal 250.000 was gerekend. Er vonden geen noemenswaardige incidenten plaats. Woodstock zou later het absolute hoogtepunt blijken te zijn van het hippietijdperk.

Bekende artiesten die er optraden waren:
Crosby, Stills, Nash & Young
Joe Cocker
Jimi Hendrix
Melanie
Santana
The Who

John en Yoko in 'The Amsterdam Hilton' Een ander opzienbarend hoogtepunt dat in Amsterdam plaatsvond dat de hele wereld rondging was het bezoek dat John Lennon met zijn vrouw Yoko Ono bracht aan Amsterdam. Hun bed-in was bedoeld als protest tegen de oorlog in Vietnam.

In navolging van de bed-ins werden er ook sit-ins gehouden waarbij het rondhangen tot kunst werd verheven. De Dam en het Vondelpark waren geliefde plekken om dag en nacht te verblijven. De zogenaamde 'Damslapers' werden wereldnieuws. Steeds meer hippies brachten de nacht door in slaapzakken aan de voet van het Nationaal Monument.
Op 24 augustus 1970 werd dit verboden wat leidde tot hevige rellen in de hoofdstad. Het leger moest eraan te passen komen om de Dam leeg te vegen en schoon te spuiten.

Provos zijn geen hippies en andersom al helemaal niet
Hippies zetten zich met name af tegen het kapitalisme. Werk, geld, aanzien, bezit en macht leidde volgens de hippies alleen maar tot een beperking van de persoonlijke vrijheid en een sociale omgang met anderen.
Provos (link) waren er al medio de zestiger jaren. Zij zetten zich harder af tegen de staat, alles wat 'van boven' kwam werd afgewezen. Ook de actiebereidheid was groter en er werden weinig middelen geschuwd om tegen de rechtsstaat te ageren.

Ver voor Woodstock hield de Provo beweging het voor gezien. In 1969 kwam Roel van Duijn met zijn kabouterbeweging die meer voor duurzaamheid was en vreedzame middelen gebruikte de doelen te bereiken. De kabouters van Van Duin hielden het langer vol dan de hippies, in 1974 zette Roel van Duijn het gedachtengoed wel voort maar in andere bewegingen (PPR), hij is kort wethouder van Amsterdam geweest.

Nadat de PPR op was gegaan in GroenLinks bleef hij zijn idealen trouw totdat hij in 2008 afscheid nam van de politiek. Van Duijn zou je als het ware 'Hippie, Provo en Kabouter' ineen kunnen noemen.

Retro: hippie revival
Bij tijd en wijlen worden er pogingen ondernomen de hippie tijden van weleer te doen herleven maar dat is lastig omdat de sterren (Joplin, Lennon, Hendrix) er niet meer zijn en de sfeer van toen niet past binnen nieuwe culturen die er in grote steden hangen.

Aan de ene kant zijn er de anarchisten die tegen iedere autoriteit zijn en aan de andere kant de yuppen die de huizen bewonen waar ooit de lagere sociale klassen woonden. Westerpark en de Pijp zijn schoolvoorbeelden van een veranderd stadsprofiel.
Daarin gedeid wellicht een korte opleving van de liefdevolle kant van de hippiecultuur maar de muziek en de kledij hebben definitief afgedaan waarmee de kans dat er een tweede hippie tijdperk aan kan breken voorgoed verkeken lijkt.

Papeneiland

Mijn eerste kennismaking met Café Papeneiland was ergens in 2005 toen ik in de buurt ging wonen.

Waarschijnlijk was er toen niets veranderd in honderd jaar en toen ik er van de week (november 2010) even langsliep was dat nog steeds zo.

Ik denk ook dat dat de kracht is van Amsterdam, het weet haar authenticiteit te behouden, zo ook Café Papeneiland.

>>> .....Café Papeneiland.....