N8burgemeester
Isis van der Wel werd in 2010 benoemd tot Nachtburgemeester van Amsterdam. In die rol zette zij zich in voor
het nachtleven in Amsterdam. Isis is een succesvol DJ en geëngageerd, woont in Amsterdam en geniet met volle teugen
van het Amsterdamse nachtleven.
Deze ervaringsdeskundige vormde, zoals het betaamt, het klankbord voor de gemeente. Maar niet alle burgers hadden daar wat aan.
Amper twee jaar later geeft Isis het stokje door, Mirik Milan mag de eer van de nacht hoog zien te houden, zijn aanstelling ging geruisloos
voorbij want een kort onderzoekje leerde mij dat niemand weet wie de nachtburgemeester is, niemand weet wie Mirik Milan is en niemand
weet wat een nachtburgemeester eigenlijk doet.
Straks kom ik terug op een rapport uit 2011, dat ging over het uitgaansleven in Amsterdam.
Mirik Milan
Op 1 maart 2012 was de Melkweg de plaats van handeling, Isis trad af en Mirik trad aan. Amsterdam had een nieuwe nachtburgemeester, een man die een
behoorlijk steentje heeft bijgedragen aan de hoofdstedelijke cultuur. Mirik organiseert culturele evenementen, Isis kent hij van enkele samenwerkingen.
Mirik vind dat Amsterdam een te eenzijdig aanbod heeft als het gaat om het nachtleven. Het liefst ziet Milik een 24-uurs culturele economie.
DJ Isis had de wind mee, de vertrutting en het rapport waar ik straks dus nog op terug zal komen, maar met name de sluimerende homofobie in de stad
zette zij op de agenda. Conreet bereikte zij niet heel veel maar zij legde wel de basis voor ruimere openingstijden, iets waar dus ook Mirik zich sterk
voor wil maken maar hij heeft daarnaast ook oog voor diversiteit en (internationale) uitstraling.
Nachtburgemeester ben je helaas maar kort, daar waar de 'dagburgemeester' jaren kan sleutelen aan nieuw beleid moet de nachtburgemeester het doen met
twee schamele jaartjes, in de ambtelijke mallemolen is dat erg kort, maar goed, daar waar de ene en de andere nachtburgemeester elkaars visie delen kunnen
er toch doelen bereikt worden.
In meerdere opzichten denk ik dat Mirik Milan verder zal kunnen komen dan zijn voorgangers, hij wil buurtbewoners betrekken in zijn
idealen maar vindt ook dat we trots moeten zijn op de stad en dat uitstraling alleen niet genoeg is maar wel het begin, van over de landsgrenzen moet
men Amsterdam 'zien zitten'.
Mirik wordt "doodziek" van platte housefeesten, geluidsoverlast en opstootjes kan hij (en wij met hem) missen als kiespijn omdat dit op den duur de
uitstraling van de stad zal aantasten. "De nacht is zoveel meer", zegt Mirik. Jongeren moeten meer betrokken zijn en dat kan door een gevarieerder
aanbod, alleen met passie kan iedereen verder en vooral ook: met elkaar verder.
Mirik vraagt zich af waar Amsterdam op het internationale speelveld staat, een sterk cultureel verleden, creatieve talenten in de broedplaatsen
en technologische kennis zijn aanwezig, het moet alleen nog meer samenkomen. De techniek en de social media spelen een steeds grotere rol maar
steden als Berlijn, Lissabon, Parijs en San Francisco zijn ons steeds een stap voor. Goed voorbeeld is het
Light Festival
dat letterlijk nog in de
kinderschoenen staat, getuige de botenparade op zaterdag 15 december 2012 wat werkelijk een aanfluiting was.
Zelfs in Jerusalem doen ze dit beter, zo verzekerden twee Israeliërs mij zaterdag.
Volgens Mirik zijn we iets te voorzichtig, durven we niet genoeg. Goed voorbeeld van hoe het moet is de mentaliteit onder Ajax supporters die de
laatste jaren danig veranderd is. De sfeer in de ArenA is omgeslagen van 'altijd kritiek, fluiten en rotzooi trappen' naar 'wij zijn Ajax, wij
zijn de beste'.
Mirik: "Durf te dromen. Weg met het geknoei in de marge. Samen met gemeente, bedrijfsleven, vastgoedondernemers en woningbouwverenigingen moeten
de broedplaatsen, de creatieven en de kunstenaars laten zien waar Amsterdam voor staat en waar deze stad goed in is! Zodat dit mooie stadse dorp een
plek van wereldfaam wordt waar de creatieve industrie graag naartoe komt. Waar je vooral als mens trots op bent en van geniet."
Wat ik mis zijn de buurtbewoners maar ik snap hem wel, je moet een basis leggen en die goed verkopen, dan is het halve werk al gedaan.
Mooi streven verdient brede steun
Waar Mirik Milan, nachtburgemeester van Amsterdam tot begin 2014, zich breder inzet dan zijn voorgangers is ook respect op zijn plaats. Ook al ben je
misschien niet altijd even gelukkig met het nachtleven, als er diversiteit en betrokkenheid ontstaat zal op de duur iedereen zich nog meer dan ooit 'thuis'
voelen in Amsterdam.
Het eerste succes is daar! Eind december 2012 las ik dat Amsterdam zich kan meten met steden als Lissabon en Parijs op basis van het toeristenbezoek
per aantal inwoners. Amsterdam wordt druk maar nog niet te druk dus een goede regulering kan wonderen doen. Ik zie in de plannen van de nachtburgemeester
zeer belangrijke handvatten, als je het culturele aanbod varieert krijg je vanzelf een breed bezoekersaanbod, niet alleen de coffeeshop-bezoekers
of housefeestgangers, maar ook mensen die 's nachts naar de bioscoop willen, om maar wat te noemen.
Het tweede dat ik las sluit hier naadloos op aan. Er komen tien zaken die 24 uur per etmaal open mogen gaan, en daarvan mogen er maar drie een club zijn. De
gemeente heeft er inmiddels vijf aangewezen, de ijoever lijkt daarbij de winnaar te worden. Ook club Trouw en het Westerpark mogen open. Er kan dus
gedanst worden, zo lang je wilt.
De komende maanden zullen we zeker meer gaan vernemen van de plannen en ere wie ere toekomt, Isis heeft hard ingezet op ruimere openingstijden en met
Mirik Milan als nieuwe nachtburgemeester en zijn streven naar meer kwaliteit om een breder publiek te trekken lijkt de nachtrust van de gemiddelde Amsterdammer
eerder gewaardborgd dan bedreigd. De 'die-hards' zullen de locaties die niet in woonwijken liggen goed weten te vinden wat andere plekken weer ontlast.
Mirik op het web
Volg Mirik Milan via
TWITTER of de website
van
'Nachtburgemeester van Amsterdam'.
Wat is uitgaansgebied?
In een publicatie van stadsdeel Centrum heb ik eens gelezen dat bijvoorbeeld de Elandsgracht uitgaansgebied
is terwijl de bewoners daar totaal anders over denken. Alsof geluidsoverlast bij de hoek van de
straat ophoudt.
Als je een flatje huurt op het Thorbeckeplein moet je niet zeuren over de late sluitingstijden van de
horeca. Maar in een buurt als de Pijp kun je toch moeilijk overeind houden dat de buurt zit te wachten op
nog ruimere openingstijden.
Hoe men tot de definitie 'uitgaansgebied' is gekomen weet ik niet, hoe deze wordt toegepast om te bepalen of
een buurt leef- of uitgangsgebied is, lijkt nog onduidelijker. Onderzoeken onder buurtbewoners leveren niet
veel op. Of er wordt te weinig mee gedaan, dat kan natuurlijk ook.
Maar toen ineens lag er een nachtrapport 2011 voor mijn neus. Er staan wat opmerkelijke feiten in, daar kom
ik zo op.
Nachtmonitor Amsterdam
Is er eigenlijk wel op een deugdelijke manier onderzoek gedaan naar de ervaringen van buurtbewoners? Nee. Isis kon in haar rol als nachtburgemeester
niet veel vinden dus
werd het hoog tijd voor een grondig onderzoek. Volgens mij zijn er echter wel rapporten maar niet zelden blijkt
daaruit dat de gemiddelde Amsterdammer helemaal niet zo blij is met dat 'opwaarderen' van hun leefbuurt
tot een stapbuurt.
Uitgangspunten van het onderzoek in 2011 waren onder andere 'wie gaat er uit, waar gaan ze dan heen, wat is je
ervaring, is het veilig, hoeveel geef je uit, krijg je voldoende informatie over drugs'? Het uiteindelijke
rapport (
link) is gebaseerd op de meningen van
ruim tweeduizend deelnemers aan een enquete die alleen via het Internet was in te vullen. Daarmee vallen er
natuurlijk aardig wat mensen af en 2.000 is representatief ook onvoldoende.
Het doel van het rapport was helder: meer inzicht verschaffen in de belevingswereld van 'stappend
Amsterdam'. 'Niet-stappend' Amsterdam is niets gevraagd, en dat zie je terug in het profiel van de
gemiddelde deelnemer aan de enquete.
Profiel deelnemers
Tweederde was man, Amsterdammer, rond de dertig en hoog opgeleid. Slechts één op de tien
was homo.
Enkele conclusies
- homo's waarderen het Amsterdamse uitgaansleven minder hoog dan hetero's
- moderne muziek (house etc.) is veruit het populairst
- Gay Pride wordt als een van de populairste evenementen genoemd
- bijna iedere ondervraagde vindt het essentieel dat er afterparty's worden georganiseerd
- de huidige regelgeving wordt als te streng ervaren
- de drankjes zijn te duur
- het terrasbeleid en de openingstijden zouden versoepeld moeten worden
- cameratoezicht juicht men toe
- softdrugs, XTC en cocaïne worden door een op de twee ondervraagden gebruikt tijdens het uitgaan
- men wil drugstesten en meer informatie over drugs op feesten
- driekwart bezocht minstens één festival in Amsterdam
- iedereen komt wel eens in een bar
en in een club
- bars worden beter gewaardeerd dan clubs
- de helft vindt het rookverbod prima, de andere helft niet
- iedereen kent wel iemand die drugs gebruikt maar overwegend denkt men dat die persoon daar goed mee om kan gaan
Doorsnee opmerkingen die gemaakt worden
Amsterdam heeft wat van zijn glans verloren en zou een voorbeeld moeten nemen aan Berlijn. Sluitingstijden
worden gezien als betutteling, evenals het terrasbeleid.
CONTRA
Aan buurtbewoners wordt niets gevraagd, het aantal respondenten is zeer laag en te eenzijdig, alleen
mensen uit de doelgroep komen aan het woord. Waar wonen deze mensen zelf? Ze gaan hoofdzakelijk op vrijdag en
zaterdag uit en werken doordeweeks. Hoe zouden zij het vinden als er onder hun raam de gehele week herrie
was?
Dit rapport lijkt de opmaat tot meer overlast voor buurtbewoners. Een breed onderzoek naar wat anderen
vinden zal hoogstwaarschijjnlijk leiden tot een aanscherping van het terrasbeleid en kortere openingstijden, is
dat misschien de reden dat er een nachtburgemeester is die vooral de stem van de dertigjarige goed in de slappe
was zittende drugsgebruikende hetero man is?
PRO
Amsterdam is aan het vertrutten, regels worden steeds verder aangescherpt terwijl andere steden het
tegenovergestelde doen. Berlijn, maar ook Rotterdam zijn plaatsen waar het er allemaal wat losser aan toe
gaat.
Het rapport laat goed zien wat de gemiddelde stapper wil. Men kent wel degelijk de eigen grenzen en
verantwoordelijkheden. Voor eventuele overlast maakt het niet uit of een club om vier uur of om zeven uur
dicht gaat en afterparty's moeten volledig worden vrijgegeven omdat die doorgaans een besloten
karakter hebben.
Conclusies die IK trek
Er worden drugs en alcohol door elkaar gebruikt. Roken vind de een prima, de ander niet, die verhouding
is hetzelfde als rokers en niet-rokers die totaal niet uitgaan. Meer veiligheid wordt op prijs gesteld,
zowel door middel van camera's, deurbeleid als informatie over drugs en het testen daarvan op feesten.
Zowel de leeftijd, de sekse, de opleiding als de seksuele geaardheid wijken af van de gemiddelde
Amsterdammer.
Eind 2012 zijn de indicatoren gunstig, geconcentreerd nachtleven en een scherper toezicht op sluitingstijden elders, slechts tien zaken mogen
24 uur per etmaal openblijven waarvan er maar drie een club mogen zijn.
Heikel punt in mijn ogen is het drugsgebruik, niet dat dat verboden moet worden maar er mag wel een beter toezicht op de kwaliteit komen en daar
heb je gelijk het dilemma. Wie gaat er toezicht houden op iets dat in feite verboden is? De overheid mag dit niet doen want daarmee faciliteert
het drugsgebruik wat in de EU op weerstand en problemen zal stuiten maar je laat ook de lsgaer niet zijn eigen vlee keuren.
De volgende stap voor de nachtburgemeester lijkt me een moeilijke maar noodzakelijke.
Mirik Milan werd herkozen als nachtburgemeester van Amsterdam en is dat ten tijde van het schrijven van dit blaadje (oktober 2016)
nog steeds.
Lees hier meer over de
BURGEMEESTER VAN AMSTERDAM