Column: wat jij wilt
Op deze pagina kan iedereen een ei leggen. Vrouwonvriendelijke, discriminerende of seksueel gekleurde
boodschappen heb ik een boodschap aan, die lees ik maar plaats ik dus niet. Voor de rest:
leef je uit!
Mijn buurt in de uitverkoop
(René van Gellekom)
In de Spaarndammerbuurt is de uitverkoop begonnen. Het gaat hier niet om leuke aanbiedingen in de vele
winkeltjes, maar om blokken met huizen die per verdieping verkocht zullen worden aan mensen die een
lieve duit over hebben om aan het randje van het centrum van Amsterdam te wonen.
De woningen zijn opgeknapt en in bijvoorbeeld de Zaanstraat kun je vanaf 2 ton een twee kamer woning kopen.
Hoe anders was het toen ik in 1973 de Zaanstraat nummer 73 drie hoog als mijn geboortehuis achterliet
om in een noodwoning verderop in de Zaanstraat te gaan wonen. De huizen werden na de oplevering van 1925
voor het eerst gerenoveerd.
Het zou het einde van mijn Spaarndammerbuurtleven betekenen, want ondanks dat we na de renovatie terug
konden, koos mijn moeder ervoor een huis in Amsterdam Overtoomse veld(ja daar) te aanvaarden.
Na de renovatie kwamen de woningen weer beschikbaar. Weliswaar tegen een hogere huur, maar het waren nog
wel leuke woningen op een leuke locatie. Veel van de oude bewoners kwamen niet meer terug. Lelystad en
Purmerend waren inmiddels als overloopsteden aan het bouwen voor (ex-) Amsterdammers die massaal gebruik
maakten van de mogelijkheden om daar een huis met een tuintje te huren.
Toen ik laatst weer eens door mijn oude buurt liep werd ik gewaar van de verkooppraktijken van de
woningbouwverenigingen die massaal hun huizenbestand in de uitverkoop gooiden compleet ontwetend waarom
zij er zijn en zij die huizen in hun bezit hadden. Het waren namelijk de arbeiders die samen met de
gemeente in de jaren 20 van de vorige eeuw zorgden dat er goede woningen kwamen om de levenstandaard
van de arbeiders te verhogen. De Spaarndammerbuurt had met de (hout)havens relatief veel ongeschoolde
arbeiders die tot die tijd onder barre omstandigheden hadden gewoond.
De nalatenschap van die arbeiders daar vullen nu woningbouwvereniging als Rochdale hun zakken mee om
de dure salarissen en hoge bonussen van de managers te kunnen bekostigen. Blind voor waar zij eens
voor stonden: betaalbare woningen voor iedereen. De regering staat erbij en kijkt er naar en doet
niets, dat is mogelijk nog triester.
Al met al was het bezoekje dat ik aan mijn geboorte straat en buurt bracht een behoorlijke teleurstelling
aan het worden. Wat blijft zijn warme, maar ook trieste herinneringen van mijn leven in de Spaarndammerbuurt
die 12 jaar duurde.
Reageren per mail?
Op deze plek staan verwijzingen naar de andere columns
Column01 Verschil tussen Barcelona en Amsterdam
Column02 Herinneringen aan de Spaarndammerbuurt
Column03 1 op de 8 politie agenten gaat wel eens de fout in
Column04 Mooi is niet altijd praktisch
Column05 Het neveneffect van Wilders
Column06 Ajax probleem zo opgelost. Een ABC'tje
Column07 Alweer een crisis?
Column08 Volkskoffiehuizen
Column09 Stopie
Column10 Ajax kampioen, maar wat nu?
Ook gehoord worden? Stuur mij je column!
Geen Website?Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website.Wat En Waar?De Jordaan MokumsMataglap - knettergekHeuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjesHappy Endingniet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in |
RING