Mokums

Onderwerp gesloten

Pers & politie
Op donderdag 18 november namen burgemeester Van der Laan en hoofd-commissaris Welten het eerste exemplaar van een prachtig boek in ontvangst: 'Pers & Politie, tegelijkertijd werd de gelijknamige tentoonstelling door Eberhard van der Laan voor geopend verklaard.
Het bijzondere aan het boek en de tentoonstelling is dat de twee (politie en pers) elkaar versterken en scherp houden. Weliswaar zijn er wel eens spanningsvelden (VARA in 1980 die de rellen aangewakkeerd zou hebben) maar overwegend is er respect voor elkaars werk.

Pauline Broekema siert de omslag van het boek, de foto is genomen tijdens de rellen rondom de troonswisseling (Juliana Beatrix) in 1980. Pauline heeft wat technische problemen met haar bandrecorder die zij tracht te verhelpen als de straatterreur steeds dichterbij komt.
Drie forse gedaantes komen op haar af en manen haar elders te gaan knutselen. De foto zegt meer dan ik hier kan neerpennen, bekijk de brochure, onderaan staat een link.

Een aantal van de zaken die naast de krakersrellen van 1980 de aandacht trekken is de Japanse Koffermoord maar ook zeker de moord op Magere Josje in 1957, dame van lichte zeden. Wat ik het meest 'zelige' verhaal vindt is dat van de werkloze 'Jopie' de Nigtere die in 1939 door het arbeidsbureau naar een niet bestaand bedrijf wordt gestuurd om te sollicteren maar daarna nooit meer terug zal keren.

Zwart? Werkverbod!
Wist u dat Nederland discrimineerde? Natuurlijk, maar hoe ging dat in de voor-oorlogse jaren? Waren we niet een beetje hypocriet? Natuurlijk, de Jodenhaat veroordelen we nu en masse, maar wist u dat er korter dan vijf jaar voor de Tweede Wereldoorlog het verboden was voor zwarten om te werken in een ruimte waar niet gegeten kon worden?
Zo voorkwam de gemeente Amsterdam dat er 'negro palaces' ontstonden. Men kon die niet verbieden maar door het werken te koppelen aan een vergunning en die te weigeren werden veel zwarte artiesten ontslagen en sloten de cafés noodgedwongen hun deuren.

Tenslotte nog een leuk 'weetje'.
De eerste speurneus van naam was politiedeskundige Van Ledden Hulsebosch die onderzoek deed naar een moord in het oosten van het land. Hij dreigde zijn trein terug naar huis te missen maar had nog geen vingerafdrukken van het lijk kunnen nemen.
In politiekringen noemt met dit 'vingers'. Daarop verzocht hij een dienstdoende agent om de 'vingers' te nemen en hem die de volgende dag toe te zenden. Van Ledden Hulsebosch viel van zijn stoel toen de volgende dag een potje met tien vingers op zijn bureau werd gezet.

Steve Brown

Drugshandelaar Hijzelendoorn wordt begin 1992 omgelegd, Steve en zijn maatje Martin Hoogland worden opgepakt maar Brown getuigt tegen Martin. Die gaat voor schut, later zou hij (Hoogland) ook Klaas Bruinsma vermoorden en zelf tijdens een proefverlof van zijn fiets worden geschoten.
Brown zei dat Hoogland zelf tegen hem vertelt had dat hij 'Lange Frans' vermoord zou hebben.

Een Joegoslaaf (Branko) zou later de moord op Bruinsma aan Pieter Storms bekennen maar deze schutter was op dat moment niet binnen het bereik van de Nederlandse justitie. De reden van zijn openhartigheid zou zijn dat het hem speet dat iemand vast zat voor een moord die hij (Branko) gepleegd had.

>>> ...lees meer over Steve Brown...