't Landje van Tom
Vroeger hadden veel buurten in Amsterdam van die verloren plekjes waar de jeugd bij elkaar kwam. Er werd dan steevast een koosnaam
gegeven, zo speelde ik vaak 'aan de Amstel' als we bedoelden dat we met tante Jet als gewillige eendjes achter haar aanliepen om
'de buurt' uit te gaan om te spelen waar nu de Stopera staat.
We mochten niet alleen, tante Jet moest mee.
Foto van Ingrid Ferwerda >>>
Op de Haarlemmerdijk, Zeedijk en bij de Zuiderkerk hadden we net zulke 'samenscholingsplekjes'. Tom schreef mij het volgende:
't Landje
Opgroeiend in Amsterdam West (toen nog Overtoomse Veld) bestond het Rembrandtpark niet in zijn huidige vorm maar was een braak
liggend terein dat wij 't Landje noemden. Wij, de toenmalige jeugd, trokken daar graag naar toe om het riet in de fik te steken of
andere rottigheid uit te halen.
Zodra het lekker aan het roken was belde iemand van het aangrenzende kantoorgebouw waar de Delta Loyd toen huisde en moesten we
maken dat weg kwamen voordat brandweer en politie arriveerden.
Tot mijn 15e levensjaar ben ik overigens verder vrij beschermd opgegroeid, maar daar kwam snel verandering in toen het Renbrandtpark
verwezenlijkt was en bouwspeelplaats 't Landje daar een onderdeel van werd. Ik voelde mezelf er net iets te oud voor maar kon het goed
vinden met de leiding (Theo, Rob en Piet die er nog steeds werkt.) Voor ik er zelf erg in had werkte ik er gedurende de vakanties
voor 5 gulden per dag. Hier heb ik veel levenswijsheden geleerd en omgevormd tot echt Amsterdams straatschoffie waar ik tot op
heden nog de vruchten van pluk (street-smart noemen ze dat hier, red: Tom woont in de VS.)
Jaren heb ik er in mijn vrije tijd rond gehangen en vakantie "werk" verricht. Na mijn rijbewijs gehaald te hebben werd ik er met een
oud Volkswagen pick-up busje op uitgestuurd om bij bedrijven in het westenlijk havengebied rest hout op te pikken waar de jeugd vervolgens
hutten van kon bouwen op 't Landje of, nu legaal, een mooie fik van kon bouwen.
Dit busje nu was oud, vervallen en het mooiste...de timing was off... Dit resulteerde in enorme knallen van onverbrande benzine die
zich in de uitlaat en dergelijke had verzameld als je bij hoog toerental plotseling terugschakelde. Natuurlijk wilde ik dit demonstreren
aan mijn partner in crime die mij hielp met het versjouwen en collecteren van het hout.
We vlogen op hoge snelheid over de Nachtwachtlaan terwijl er een dame van middelbare leeftijd op de fiets met hondje aan de lijn naast
haar meerennend ons tegemoed kwam. U begrijpt het waarschijnlijk al. Net voor we elkaars pad zouden kruizen schakelde ik terug, een
luide explosie ten gevolge hebbende. Toen ik daarna in mijn achteruitkijk spiegeltje keek zag ik een duidenlijk verschrikte dame die
hevig slingerend over de Nachtwachtlaan haar evenwicht probeerde te behouden, het hondje was in geen velden of wegen meer te
bekennen. Heb ik hier spijt van? Nee. Maar ik had wel met dat arme hondje te doen.
Ik kan me comfortabel in alle sociale kringen begeven maar dat Amsterdamse schoffie zit er nog steeds in en hoop het ook nooit kwijt
te raken. Het is de basis van een hoop gijn en onzin waar ik mijn medemens te pas en te onpas mee verblijd. Hopenlijk denken zij
er net zo over.
Tom uit Denver
't Landje
Rembrandtpark
Tom schreef het al, 't Landje ging op in een groot park. Een van de parken (
link) die
Amsterdam rijk is. Ik heb zo mijn persoonlijke top tien waar het Rembrandtpark niet in staat maar dat heeft voornamelijk te maken met
de locatie, ik kom er simpelweg nooit in de buurt en heb in de omgeving van mijn woning al zulke fijne parken.
Stadspark het Rembrandtpark ligt in Nieuw-West en is, hoe kan het ook anders, vernoemd naar de beroemde schilder
(
link.)
Het park dat deels langs de Amsterdamse ringweg (A10) ligt dateert uit de zeventiger jaren, maar dat was enigszins ook wel op te maken
uit het verhaal van Tom, hij is een vijftiger die op zijn vijftiende daar de buurt onveilig maakte.
Vanaf de Jan Evertsenstraat stromen dagelijks veel mensen het park in dat enkele jaren geleden een fikse opknapbeurt kreeg. 't Landje is
weliswaar opgegaan in het park maar toch wordt de 'verjaardag' van 't Landje nog gevierd, in 2012 bestond het veertig jaar! De foto rechts
is van de Vereniging Vrienden van het Rembrandtpark (
link.)
Je kunt in het gehele park fietsen en wandelen en uiteraard is iedere vorm van gemotoriseerd verkeer verboden en biedt het park ook voor
kinderen veel activiteiten. Er is een bouwspeelplaats, kinderboerderij, speelplaats en schooltuinencomplex. Toch is volgens Saskia
het park misschien wel het meest ondergewaardeerde park van Amsterdam. "Het is er mooi en oh zo rustig! Er staan geweldig veel mooie oude
bomen, je waant je even buiten de stad. In de zomer zit je niet bovenop dertig andere mensen maar heb je een heel grasveld voor jezelf
en kan je je kleedje net zo lang verschuiven totdat de zon echt onder is. Barbecuen kan er prima."
Het Rembrandtpark is zeer bijzonder. Één opmerking wil MokumsNL er toch over maken die wellicht niet bij iedereen in goede
aarde zal vallen. 's Avonds veranderd het publiek. Wat ik ook ervaar als ik naar Winkelcentrum Zuid-Oost heb schijnen sommigen ook te
hebben met het Rembrandtpark, leuk voor overdag, maar als het eenmaal donker is heb je er eigenlijk niets te zoeken.
...Rembrandt van Rijn...
...Rembrandthuis...
...Rembrandtplein...
...Rijksmuseum...